راهنمایی های عمومی	قبل از مصرف این دارو در موارد ذیل با پزشک خود مشورت نمایید. – در صورت حساسیت به بی حس کننده های موضعی. – در صورت ابتلاء به بیماری هایی نظیر مت هموگلوبینمیا.
موارد منع مصرف	– حساسیت به پریلو کایین یا دیگر اجزای فرآورده. – سابقه حساسیت به سایر بی حس کننده های موضعی آمیدی. – سابقه بیماری مت هموگلوبینمیا. – سابقه فشار خون شدید. – سابقه خونریزی.
مصرف در بارداری و شیردهی	– مصرف این دارو در دوران بارداری در گروه B قرار دارد ودر صورت نیاز تحت نظر پزشک مصرف شود. – ترشح دارو در شیر نامشخص است. در خانم های شیرده با احتیاط مصرف شود.
هشدارها و موارد احتیاط	– به منظور جلوگیری از افزایش سطح پلاسمایی دارو متعاقباً افزایش احتمال بروز عوارض جانبی میبایست کمترین دوز دارو که باعث ایجاد اثرات بی حس کنندگی موضعی می شود مورد استفاده قرار گیرد. – در بیماران با سابقه مشکلات قلبی و عروقی مبتلا به فشار خون کنترل نشده، نارسایی کبدی و کلیوی و آنمی شدید با احتیاط مصرف شود. – در حین مصرف دارو سطح هوشیاری بیمار، علایم حیاتی و نشانه های سمیت عصبی از قبیل تاری دید، خواب آلودگی، اضطراب، بیقراری، صدای زنگ در گوش میبایست با دقت پایش شود. – در زمان مصرف دارو پایش بیمار از نظر شرایط قلبی – عروقی، تنفسی و سطح هوشیاری ضروری است. – در زمان مصرف این دارو تجهیزات احیاء( اکسیژن و دارو های احیا کننده ) میبایست در دسترس باشد. – در صورت مصرف بیش از حد مقادیر توصیه شده با توجه به وجود فلی پرسین در فرآورده ممکن است باعث افزایش فشار خون و تنگی عروق شود. – در صورت وجود عفونت در ناحیه محل تزریق و متعاقبا احتمال تغییر pH در محل تزریق و بی اثر شدن داروی بی حسی استفاده از داروهای بی حسی موضعی در این شرایط توصیه نمی شود. – در سالمندان و کودکان با لحاظ شرایط فیزیکی نیاز به تعدیل دوز وجود دارد. – به منظور جلوگیری از تجمع دارو در موضع، تزریق می باید به آرامی صورت گیرد. – بیماران باید در طول مدت زمانی که لب ها، دهان و گونه ها دچار بی حسی است، از وارد شدن ضربات احتمال به این نواحی پیشگیری کنند. خوردن غذا نیز تا زمان برطرف شدن کامل بی حسی می بایست به تعویق بیفتد. – بیمار باید نسبت به این موضوع هشیار باشد که در صورت طولانی شدن و یا گسترش بی حسی سریعا به دندانپزشک اطلاع داده شود.
تداخلات دارویی	در صورت استفاده از سایر دارو ها حتما پزشک خود را مطلع سازید. با توجه به تشدید شدن اثر بی حس کننده ها در صورت مصرف با دارو هایی که به منظور کاهش اضطراب بیمار مورد استفاده قرار می گیرند. دوز بی حس کننده های موضعی می بایست کاهش داده شود. در کودکان، هم دوز داروهایی که به منظور کاهش اضطراب مصرف میشوند و هم دوز دارو های بی حس کننده می بایست تعدیل شود. دارو های مستعد کننده تشکیل مت هموگلوبین نظیر داروهای ضد مالاریا، سولفونامیدی و ترکیبات نیتریک میتوانند احتمال بروز مت هموگلوبینمیا را افزایش دهند.
مقدار و نحوه مصرف دارو	مقدار و نحوه مصرف دارو توسط دندانپزشک مشخص می شود اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر میباشد. – بی حسی دندانی بزرگسالان: دوز معمول بین 1 تا 5 سی سی است ( 30 تا 150 میلی گرم پریلوکایین هیدرو کلراید ) و ماکزیمم دوز مصرفی نباید بیشتر از 300 میلی گرم باشد. – کودکان زیر 10 سال: دوز معمول 1 تا 2 سی سی است ( معادل 30 تا 60 میلی گرم پریلو کایین هیدرو کلراید ) دوز های بیشتر از این مقدار برای بی حس کردن یک دندان به ندرت استفاده میشود. – کودکان بالای 10 سال: مطابق دوز بزرگسالان. – از تزریق درون رگ خودداری شود.
عوارض جانبی	هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است با عث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود اگر چه همه این عوارض در یک شخص دیده نمی شود لذا در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید. شایع ترین عوارض جانبی مربوط به عوارض قلبی – عروقی و سیستم اعصاب مرکزی می باشد. این عوارض عمدتا وابسته به دوز بوده و ناشی از اُور دوز ، جذب سریع از محل تزریق و یا تزریق غیر عمدی درون رگ می باشد. مت هموگلوبینمیا با تظاهرات کبود شدن لب ها و انتهای انگشتان و مشکلات تنفسی که ممکن است 2تا 4 ساعت پس از تزریق ایجاد شود.
شرایط نگهداری	دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید. دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد،دور از نور نگهداری و از یخ زدگی محافظت شود. باقیمانده محلول کارتریج باید دور ریخته شود. محلول باید شفاف و بی رنگ و فاقد ذرات قابل رویت باشد؛ در غیر اینصورت از مصرف آن خودداری نمایید. از اتوکلاو کردن فرآورده پرهیز کنید. جهت ضدعفونی نمودن سطح خارجی کارتریج در صورت لزوم از محلول ایزو پروپیل الکل 91% و یا اتانول 70 % استفاده شود. از نگهداری کارتریج در محلول های حاوی آمونیوم کوارترنر مثل بنزالکونیم کلراید خودداری نمایید.

پریلوکائین هیدروکلراید3% / فلی پرسین 0/03 واحد بین المللی در میلی لیتر

دسته ها: ضد درد و ضد التهاب

توضیحات تکمیلی

راهنمایی های عمومی	قبل از مصرف این دارو در موارد ذیل با پزشک خود مشورت نمایید. – در صورت حساسیت به بی حس کننده های موضعی. – در صورت ابتلاء به بیماری هایی نظیر مت هموگلوبینمیا.
موارد منع مصرف	– حساسیت به پریلو کایین یا دیگر اجزای فرآورده. – سابقه حساسیت به سایر بی حس کننده های موضعی آمیدی. – سابقه بیماری مت هموگلوبینمیا. – سابقه فشار خون شدید. – سابقه خونریزی.
مصرف در بارداری و شیردهی	– مصرف این دارو در دوران بارداری در گروه B قرار دارد ودر صورت نیاز تحت نظر پزشک مصرف شود. – ترشح دارو در شیر نامشخص است. در خانم های شیرده با احتیاط مصرف شود.
هشدارها و موارد احتیاط	– به منظور جلوگیری از افزایش سطح پلاسمایی دارو متعاقباً افزایش احتمال بروز عوارض جانبی میبایست کمترین دوز دارو که باعث ایجاد اثرات بی حس کنندگی موضعی می شود مورد استفاده قرار گیرد. – در بیماران با سابقه مشکلات قلبی و عروقی مبتلا به فشار خون کنترل نشده، نارسایی کبدی و کلیوی و آنمی شدید با احتیاط مصرف شود. – در حین مصرف دارو سطح هوشیاری بیمار، علایم حیاتی و نشانه های سمیت عصبی از قبیل تاری دید، خواب آلودگی، اضطراب، بیقراری، صدای زنگ در گوش میبایست با دقت پایش شود. – در زمان مصرف دارو پایش بیمار از نظر شرایط قلبی – عروقی، تنفسی و سطح هوشیاری ضروری است. – در زمان مصرف این دارو تجهیزات احیاء( اکسیژن و دارو های احیا کننده ) میبایست در دسترس باشد. – در صورت مصرف بیش از حد مقادیر توصیه شده با توجه به وجود فلی پرسین در فرآورده ممکن است باعث افزایش فشار خون و تنگی عروق شود. – در صورت وجود عفونت در ناحیه محل تزریق و متعاقبا احتمال تغییر pH در محل تزریق و بی اثر شدن داروی بی حسی استفاده از داروهای بی حسی موضعی در این شرایط توصیه نمی شود. – در سالمندان و کودکان با لحاظ شرایط فیزیکی نیاز به تعدیل دوز وجود دارد. – به منظور جلوگیری از تجمع دارو در موضع، تزریق می باید به آرامی صورت گیرد. – بیماران باید در طول مدت زمانی که لب ها، دهان و گونه ها دچار بی حسی است، از وارد شدن ضربات احتمال به این نواحی پیشگیری کنند. خوردن غذا نیز تا زمان برطرف شدن کامل بی حسی می بایست به تعویق بیفتد. – بیمار باید نسبت به این موضوع هشیار باشد که در صورت طولانی شدن و یا گسترش بی حسی سریعا به دندانپزشک اطلاع داده شود.
تداخلات دارویی	در صورت استفاده از سایر دارو ها حتما پزشک خود را مطلع سازید. با توجه به تشدید شدن اثر بی حس کننده ها در صورت مصرف با دارو هایی که به منظور کاهش اضطراب بیمار مورد استفاده قرار می گیرند. دوز بی حس کننده های موضعی می بایست کاهش داده شود. در کودکان، هم دوز داروهایی که به منظور کاهش اضطراب مصرف میشوند و هم دوز دارو های بی حس کننده می بایست تعدیل شود. دارو های مستعد کننده تشکیل مت هموگلوبین نظیر داروهای ضد مالاریا، سولفونامیدی و ترکیبات نیتریک میتوانند احتمال بروز مت هموگلوبینمیا را افزایش دهند.
مقدار و نحوه مصرف دارو	مقدار و نحوه مصرف دارو توسط دندانپزشک مشخص می شود اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر میباشد. – بی حسی دندانی بزرگسالان: دوز معمول بین 1 تا 5 سی سی است ( 30 تا 150 میلی گرم پریلوکایین هیدرو کلراید ) و ماکزیمم دوز مصرفی نباید بیشتر از 300 میلی گرم باشد. – کودکان زیر 10 سال: دوز معمول 1 تا 2 سی سی است ( معادل 30 تا 60 میلی گرم پریلو کایین هیدرو کلراید ) دوز های بیشتر از این مقدار برای بی حس کردن یک دندان به ندرت استفاده میشود. – کودکان بالای 10 سال: مطابق دوز بزرگسالان. – از تزریق درون رگ خودداری شود.
عوارض جانبی	هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است با عث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود اگر چه همه این عوارض در یک شخص دیده نمی شود لذا در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید. شایع ترین عوارض جانبی مربوط به عوارض قلبی – عروقی و سیستم اعصاب مرکزی می باشد. این عوارض عمدتا وابسته به دوز بوده و ناشی از اُور دوز ، جذب سریع از محل تزریق و یا تزریق غیر عمدی درون رگ می باشد. مت هموگلوبینمیا با تظاهرات کبود شدن لب ها و انتهای انگشتان و مشکلات تنفسی که ممکن است 2تا 4 ساعت پس از تزریق ایجاد شود.
شرایط نگهداری	دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید. دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد،دور از نور نگهداری و از یخ زدگی محافظت شود. باقیمانده محلول کارتریج باید دور ریخته شود. محلول باید شفاف و بی رنگ و فاقد ذرات قابل رویت باشد؛ در غیر اینصورت از مصرف آن خودداری نمایید. از اتوکلاو کردن فرآورده پرهیز کنید. جهت ضدعفونی نمودن سطح خارجی کارتریج در صورت لزوم از محلول ایزو پروپیل الکل 91% و یا اتانول 70 % استفاده شود. از نگهداری کارتریج در محلول های حاوی آمونیوم کوارترنر مثل بنزالکونیم کلراید خودداری نمایید.